پيشتر ازين هنر عکاسي زيباتون منو مشتاق ديدن وبلاگتون کرده بود و حالا سفرنامه نويسي جذابتون.

ديدار دوستان مجازي حس بسيار لذت بخشي داره.تجربه اي که بارها و بارها در دوران دانشجويي داشتم.

حس خوبي داري چون داري به ديدار دوستي ميري که تا حالا نديديش حتي چه شکلي هستش و چه خلاق و رفتاري

حس دلشوره داره ممکنه سرکارت بزاره و اصلا نياد که بتوني ببينيش و همه رشته هات پنبه بشه.

سفرهايي که من داشتم: تبريز، سلماس، مشهد ، رشت کامياران و حتي خود ابهر که کمتر از يه ساعت فاصله داريم!!!

و زيبا ترين خاطرمون هم ديدار بچه هاي رشت در دانشگاه بود.زماني که همکار شده بودن و خودمونم خبر نداشتيم و فکر مي کرديم هنوز تو رشت هستند.

وبلاگتون متنوع و جذابه .

آرزوي موفقيت دارم.