سلام این فتو پست رو تقدیم میکنم به بهترین دوستم "وستا" رسیدیم به میدان اصلی شهر که 12 تا گنبد شبیه هم داره! ولی همش تو عکس جا نمیشه:) برامون جالب بود که همه ی خیابونای همدان به این میدان ختم میشه! واسه همین هیچکس اینجا گم نمیشه:دی راهی شدیم سمت *"گنج نامه"* انقدر طبیعتش با داخل شهر فرق داشت که انگار داشتیم به شهر و دیار دیگه ای می رفتیم! طبیعت پاییزی و هزار رنگ همدان هوا خوب و دلچسب بود ولی به آبشار که نزدیک می شدیم هوا سردتر و سردتر میشد! از اونجایی که تا حالا از نزدیک ی آبشار واقعی ندیده بودم رفتم تو دل آبشار!:) بعد رفتیم سروقت اصل کاری! کتیبه های معروف گنج نامه! اینم توضیحات بیشتر به همراه زیر نویس:) ... روز بعد راهی شدیم به سمت قلب تپنده ی سفال ایران "لاله جین" دنیای دیگه ای بود برای خودش!کنار هر خونه یک کارگاه، کنار هر کارگاه یک کوره! سفال بود و... سفال بود و ... سفال... از همه طرح و همه رنگ... لاجوردی به رنگ آسمان... کوتاه و بلند... با گلهای برجسته... مثل قالی خوش طرح... از لاله جین هر چی بگم و عکس بذارم باز هم کمه!باید لاله جین رو از نزدیک زندگی کرد! اما روز آخر رفتیم سر اصل مطلب! بقعه ی بوعلی سینا! به قول بچه آبجیه وستا "یه مداد که خط خطی شده":) عظمت و بزرگی اش در قاب دستانم جای نگرفت! عارف ز ازل تکیه بر ایام نداده است "از اهالی اهل ادب پارسی بلاگ هم یادی کردیم" فاتحه ای خوانیدم... به گذشته سفر کردیم... یادم رفت عکس داروهای گیاهی رو بذارم! شاید حدود نیمی از داروهایی که اونجا هست ما گیاهش رو تو باغمون داریم! و همیشه خداحافظی و رفتن سخت تر از همه چیز. است... از همین تیریبون از دوست عزیزم"وستا" و خانواده ی محترم و مهمون نوازش تشکر میکنم همدانیا ترشی ها و مرباهای معرکه ای دارن! حیف که عکس نگرفتم!آخه دوربین نداشتم:) و اینکه بهترین و خوشمزه ترین سوغاتی همدان "کماج" هست. مچیلی نوشت:از آجی مینای گلم بابت عکسها بسیییییار ممنونم.
هر چقدر نزدیک تر می شدیم...کوه ها به استقبالمون می آمدن
جز جام، به کس‌دست، چو خیام نداده است
دل جز به سر زلف دلارام نداده است
صد زندگی ننگ به یک نام نداده است
| Design By : Pichak |
